عمل را با چه باید ارزیابى كرد؟
كار نیك ، گاهى غرورآور است ، پس زیان مى رساند. گناه كوچك ، گاهى خوف آور است ، پس زمینه نجات مى شود.
كلام رسول خدا ((ص )) چنین است :
((اى ابوذر!...
گاهى كسى ((حسنه )) اى انجام مى دهد و با تكیه بر آن ، زشتیهایى را مرتكب مى شود.
و گاهى ((سیّئه )) اى مرتكب مى شود، ولى به خاطر ترس از خدا و خوفِ عقاب ، در قیامت ایمن به صحنه مى آید...))
آرى ... گاهى گناه ، به بهشت مى برد، و طاعت ، به آتش ! و این عجیب نیست ...
بهتر است از زبان حبیب خدا، محمد ((ص )) بشنویم :
((اى ابوذر!...
گاهى بنده اى گناه مى كند. ولى به سبب همان ، اهل بهشت مى شود.
پرسیدم (سئوال كننده : ابوذر)
چگونه ، اى پیامبر؟
فرمود: این گناه ، همیشه ((نصب العین )) اوست و همواره از آن للّه للّه ((توبه )) مى كند و به خداوند پناه مى برد،... تا آنكه به بهشت درآید...))
((اى ابوذر!...
زیرك ، كسى است كه براى پس از مرگ ، عمل كند و عاجز و ناتوان كسى است كه با پیروى از هواى نفس و خواهشهاى دل و آرزوهاى دور و دراز، عقب بماند...))